เพิ่งรู้วันนี้ว่าลูกเป็นโรคลมชักค่ะ ทำอะไรไม่ถูก ช่วยด้วยค่ะ

[shogunshop]

อัพเดทอาการกันหน่อยนะค่ะ  หลังจากหายไปนานน้านนาน.................

ครั้งสุดท้ายตั้งแต่บอกว่าจะไปทำ  MRI นะค่ะ   ที่หายไปตั้งแต่ช่วงทำ  MRI   นี่เพราะ

มัวแต่ลุ้นผล MRI ของน้องโชกุนอยู่ค่ะ  น้องทำ MRI อยู่ในห้อง  แม่นั่งสวดมนต์ตลอดเวลา

ใจเต้นตุ้ม ๆ ต่อม ๆ ตลอดค่ะ  ตอนที่หมอวิสัญญีวางยาสลบนี่เห็นแล้วยังตกใจค่ะ

แต่ฉีดน้ำขาว ๆ อะไรนี่เข้าเส้นไม่ถึงนาทีคอพับเลย  ตกใจหมดค่ะ

แต่สำมะคันที่

ผล MRI  ออกมาปกติทั้งหมดค่ะ  สมองส่วนไฮโปแคมปัส ( ไม่รู้ว่าเรียกถูกรึป่าวนะค่ะ ) 

แต่เห็นหมอบอกว่าเป็นส่วนที่มักจะเห็นว่าผิดปกติในเด็กที่เป็นลมชักนั้น  ก้อปกติดีค่ะ   

ไม่มีสมองส่วนไหนที่ถูกทำลายจากการชักครั้งก่อน ๆ


แค่รู้ผลก้อโล่งอกอย่างแรงค่ะ  ตอนนี้ก้อเหลือแต่ต้องคุมชักให้ได้

ขวัญยังคงหาหมอ 2 ท่านอยู่นะค่ะ  คือ หมอที่รพ.พระมงกุฎ  บางครั้งก้อเจอ ม.ภิรดี  บางครั้งก้อเจอ ม.ชาครินทร์

และหาหมอที่พระรามเก้าค่ะ คือ หมอพวงทองค่ะ ( เป็นหมอจาก รพ.เลิศสิน )

พอดีหมอทั้งสองที่จะนัดใกล้ ๆ กัน เสมอ 


ตอนที่ทำ MRI ที่พระมงกุฎฯ  ได้ทำ  EEG แบบที่กระตุ้นด้วยแสงไฟดูค่ะว่า อาการชักของน้องไวต่อแสงรึป่าว

ผลก้อออกมาว่า  ไม่ค่ะ  เปิดแฟลชก้อปกติดีค่ะ 


หมอทั้งสองที่บอกว่าให้ระวังเรื่องการไม่สบายเป็นไข้เป็นหลักค่ะ  เพราะสิ่งเหล่านี้กระตุ้นอาการของน้องได้แน่ ๆ

[shogunshop]

หลังจากทราบผล  MRI  เมื่อวันที่  18 มีนาคม  2554   ขวัญก้อเริ่มยุ่งมากมากค่ะ

พี่เลี้ยงที่เพิ่งเริ่มจ้างมาช่วยงานบ้านได้  2  เดือน ลาออก 

ลูกน้องที่ร้านของบ้านฝามีที่พอจะให้ช่วยอะไรได้บ้างก้อลาออก ( ที่สำคัญน้องโชกุนติดมากค่ะ อยู่มาตั้งแต่น้องโชกุนยังไม่เกิด )

ขวัญก้อเลยเหมาเรียบอีกแล้วค่ะ  ทำงานบ้าน ( บ้านตึกแถวมี  6  ชั้น 2 หลัง ) ทำข้าวลูก ขายของ หาเงินเลี้ยงลูก

ไม่ค่อยมีเวลาในการใช้คอมฯ เลยค่ะ 

ตอนนั้นก้อเลยตัดสินใจพาลูกเข้าโรงเรียนค่ะ  เพราะไม่งั้นช่วยเวลาที่ขวัญทำงานบ้าน ทำกับข้าว ลูกก้อนั่งดูทีวีตลอดเวลา

ขวัญไม่เห็นถึงประโยชน์ที่จะเกิดขึ้น  อีกอย่างตอนที่เขาดูทีวีเขาก้ออยู่คนเดียวในห้อง ไม่มีใครอยู่ด้วย

เพราะห้องครัวอยู่อีกชั้นนึง  แต่ถ้าเอาเขามานั่งที่ครัวด้วย  เขาก้อจะเล่นอะไรที่อันตรายอยู่เรื่อยค่ะ

และเดินขึ้นลงบันไดตลอด  ขวัญก้อเลยกลัวว่าถ้าให้ลูกอยู่ในห้องคนเดียวถ้าลูกมีอาการขึ้นมาใครจะเห็น

ถ้าให้ลูกอยู่ในครัวด้วยเกิดบาดเจ็บจะทำยังงัย  แล้วเวลาขวัญไปส่งไปรษณีย์ให้ลูกค้าที่เวป

ก้อต้องพาโชกุนเดินไปไปรษณีย์ด้วย  แดดก้อร้อน  รถก้อเยอะ 

ขวัญรู้สึกว่าปัญหามันเริ่มเยอะเกินไปค่ะ  ก้อเลยตัดสินใจลองไปเรียนซัมเมอร์ดูค่ะ 

ที่  โรงเรียนเด่นหล้า  พระราม  5  ค่ะ  ( ใกล้บ้านที่สุดแล้วค่ะ และเป็นโรงเรียนเดียวที่รับเลยค่ะ )

ผลปรากฎว่าหลังจากไปเรียนได้

วันแรก  ขวัญไปรับน้องโชกุนกลับบ้านในสภาพจมูกเขียว มีเลือดออกที่ปลายจมูก

ครูบอกว่าน้องหล่นจากเครื่องเล่นค่ะ


วันที่สอง  ขวัญไปรับน้องโชกุนกลับบ้านในสภาพใต้ตาเขียว ใหญ่ประมาณเกือบ 2 นิ้ว

ครูบอกว่าน้องแย่งของกับเพื่อนแล้วตกจากเก้าอี้ไปกระแทกที่มุมโต๊ะ


วันที่สี่  น้องร้องไม่อยากไปโรงเรียนค่ะ  บอกว่าคุณครูตี  พอถามว่าตีที่ไหน  น้องบอกว่า

คุณครูตีที่แขน เพราะว่าโชกุนไปแกล้งเพื่อนค่ะ

( ขวัญมีคิดว่าเด็กเพิ่งเคยไปโรงเรียนไม่น่าจะตีกันเลย  น่าจะพูดกับน้องเขาก่อนไม่งั้นเด็กจะเกลียดการไปโรงเรียนได้นะ )


หลังจากนั้นน้องก้อเริ่มเป็นหวัดค่ะ เป็นเรื้อรังมาหลายวัน  พาหาหมอตลอด  หมอทั้งสอง รพ.ก้อให้ยาแก้หวัด + ลดไข้

ไปหารวม ๆ กันก้อเกือบ 6 รอบค่ะ เพราะไอหนัก  น้ำมูกเขียวและเหนียวมาก  จนท้ายสุดเมื่อวันจันทร์ที่แล้ว

พอดี หมอที่พระมงกุฎฯนัด  ได้พบ ม.ชา ค่ะ  ก้อบอกหมอว่าน้องยังไอไม่หาย  หมอฟังแล้วบอกว่าเป็นหวัดนั่นแหละ

ให้งดน้ำเย็น ของเย็นนะ  แล้วนัดอีก  2  เดือนตรวจเลือดดูระดับยาและค่าตับ   อาการโดยรวม ณ เช้านั้นปกติค่ะ

แต่พอกลับถึงบ้าน  น้องมีอาการไอจนหอบหลังจากวิ่ง  หอบแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน  ขวัญรู้สึกว่ามันแปลก ๆ  แต่ยังไม่คิดอะไร

เช้าวันอังคารยังพาไปเรียนตามปกติแต่ฝากครูช่วยดูเรื่องไอและน้ำมูก  ครูบอกว่าไม่มีอาการไอ มีน้ำมูกนิดหน่อย

ขวัญก้อถามน้องโชกุนว่าไปหาหมอมั้ย  น้องไม่ยอมไปค่ะ  ยังงัยก้อไม่ยอม  ก้อเลยพากลับบ้าน

พอมาถึงบ้านก้อมีอาเจียน  จากนั้นก้อมีอาการไอจนหอบอีก  แต่แค่ครั้งเดียว 

วันพุธก้อยังพาน้องไปโรงเรียนอีก แต่วันนี้ครูบอกว่าน้องไม่ไอเลย  แต่ขวัญก้อพาน้องไปโรงพยาบาลค่ะ

แต่เป็น รพ.ยันฮี ที่น้องหาอยู่แต่ก่อน  ไปถึงหมอก้อตรวจแล้วบอกว่ามีเสียงวี้ดวี้ดที่ปอด

ให้ไปเอ็กซเรย์ปอดดู  ปรากฎว่า ปอดบวมค่ะ   ต้อง admit  แต่เนื่องด้วยน้องไม่มีไข้ มีแต่น้ำมูกเหนียว

ไอมีเสมหะมาก  และหอบ   ทานข้าวได้ปกติ  จึงไม่ต้องให้น้ำเกลือ

หลังจากนอนได้ 1 วัน  นอนมีอาการถ่ายเนื้อเหลวหน่อย ๆ แต่ขวัญยังไม่เอะใจอะไร เพราะคิดว่าอาจจะกินนมเยอะ

จนวันที่  4  น้องมีอาการท้องอืด ท้องบวมแข็ง  อาเจียน   หมอบอกว่าน่าจะเป็นอาการท้องอืดปกติให้กิน แอร์เอ็กซ์

จากนั้นท้องก้อยุบลง แต่ยังมีอาการอาเจียนอยู่  มีถ่ายเหลวนิด ๆ แต่ไม่กระปิดกระปอย 

วันที่  7  น้องมีอาการท้องอืด ท้องบวมแข็ง  อาเจียน  รวมทั้งถ่ายเหลวมีกลิ่นเหม็นเปรี้ยว  หลายครั้ง

หมอตรวจอีกครั้งบอกว่าลำไส้อักเสบ  หมอบอกว่าเชื้อย้ายจากปอดไปที่ลำไส้  ทำให้มีอาการต่อเนื่อง

ให้งดนมวัวประมาณ  1  อาทิตย์ 

หลังจากออกจากโรงพยาบาล  ถ้านับตั้งแต่วันที่เข้า รพ.รอบนี้ 

วันนี้ก้อวันที่  10  แล้ว  น้องยังมีอาการท้องอืดอยู่ และ อาเจียนนิดหน่อย  แต่ดูดีขึ้นกว่าวันแรก ๆ ค่ะ


   

[shogunshop]

เบ็ดเสร็จตลอดซัมเมอร์ที่โรงเรียน น้องโชกุนไปเรียนแค่ 10 วันเองค่ะ

นี่ก้อเลยมานั่งคิดว่าจะให้เรียนเทอม 1 ดีมั้ย 

แต่ขวัญจ่ายค่าเทอมไปแล้วนะค่ะ  แต่เขาบอกว่าถ้ายังไม่เรียนเทอมแรกจะไปเรียนเทอมสองก้อได้ค่ะ

คุณพ่อคุณแม่ทั้งหลายว่ายังงัยดีค่ะ เรียนเทอม 1 หรีอ เทอม 2 ดีค่ะ

กลัวไม่สบายกลับมาแล้วอาการชักจะตามมาเหมือนกันอ่ะค่ะ

[jelly]

โอ้โห โชกุนเจ็บตัวเยอะพอๆเยลลี่เลยครับ แต่ถ้าที่โรงเรียน เยลลี่เคยฟันบิ่นเพราะล้ม ครั้งเดียวครับ เพราะครูค่อนข้าง serious กะเยลลี่มาก (พ่อแม่มานบอกครูทกวันว่าให้ระวังเยลลี่ ^__^)
ผมว่าคุณขวัญลองคุยกะครูประจำชั้นดูแบบจริงจังเลยครับว่าพอดูแลไหวไหม เพราะผมก็คุยกะครูตรงๆว่า เยลลี่เป็นยังไงๆ ช่วงเปิดเทอมแรกๆก็เครียดครับ แต่ก็ผ่านมาได้
รู้สึกอาทิตย์หน้าที่เด่นหล้ายังมีเรียน minicamp อีก 10 วันให้ปรับตัว ยังไงลองดูอีกฮึดครับ หรือไม่งั้นคุยกะครูว่าถ้าเปิดเทอมขอลองเรียนดูซัก 1 week ถ้าไม่ไหวก็ขอ drop ไว้ก่อนครับ

อ่านๆดูแล้ว ถ้าไปเรียนได้จริง คุณขวัญคงหายเหนื่อยมากกว่านี้ แถมน้องโชกุนอาจมีพัฒนาการอะไรใหม่ๆที่ดีขึ้นกว่าอยู่บ้าน ส่วนเรื่องไป รร แล้วไม่สบายก็ต้องทำใจล่ะครับ
เป็นเรื่องธรรมดามากเลยอะ เพราะเด็กเยอะครับ เอาว่าถ้าดูแล้วเริ่มไม่สบายก็ต้องรีบจัดการทานยาดีกว่า

ส่วนตัวผม ผมว่าลองไปเรียนดูดีกว่าครับ เราแค่บอกครูไปตรงๆว่าน้องมีโรคประจำตัว ฝากครูดูแลหน่อย ผมว่าครูคงพอช่วยได้ครับ

[Nonglak kulwaikowit]

ก้อยก็เจอปัญหาเรื่องลูกไปเรียนแล้วไม่สบายบ่อยเหมือนกันค่ะ ซัมเมอร์นี้ก็เลยให้หยุดเลยค่ะ คุณหมอก็แนะนำ แต่ไมรู้เปิดเทอมจะเป็นยังไงนะคะคงต้องรบกับลูกอีกที

[shogunshop]

เปิดเทอมได้ 2 วัน  น้องโชกุนของเรายังไม่ได้ไปโรงเรียนเลยค่ะ

แต่มานอนตีพุงที่โรงพยาบาลอีกแล้น...

เพิ่งออกจากโรงพยาบาลได้ไม่ถึงเดือน  คิดถึงอีกแล้วรึลูก...

วันนี้ก้อมาด้วยอาการไอมาก มีไข้ 38 c  อาเจียน 

เล่นเอาแม่ปวดเฮดอีกแล้ว 

เมื่อวานครูที่โรงเรียนก้อโทรมาบอกว่า คุณแม่ลืมรึป่าวค่ะว่าเปิดเทอมแล้ว

เลยบอกไปว่าอยากไปโรงเรียนเหมือนกัน แต่ร่างกายไม่อำนวยเลยอ่ะ

ไม่รู้ว่างวดนี้จะใช้บริการโรงพยาบาลกี่วัน...เฮ้อ....


ส่วนเรื่องอาการโดยรวม  ยังไม่มีอาการชักเกิดขึ้นค่ะ

แต่อาการกระตุกเริ่มแรงขึ้น ถี่ขึ้น  ไม่รู้ว่าเป็นอาการนำรึป่าว 

เสียวอยู่เหมือนกันค่ะเนี่ย


( ตอนนี้น้องโชกุน ทานเดพากิ้นส์ เช้า-เย็น  0.75 ml. ค่ะ )

[shogunshop]

วันนี้โชกุนไม่สบายอีกแล้วค่ะ มีไข้ ครูที่โรงเรียนโทรมาให้ไปรับ 

ไอเยอะอีกเหมือนเดิม 

ขวัญคิดแล้วคิดอีกว่าจะไปหาหมอที่ไหนดี จะไปหาหมอที่พระรามเก้า วันนี้หมอลมชักก้อไม่เข้า 

จะไปหาที่พระมงกุฎฯ ใจก้อคิดว่าเท่านั้น 

เพราะเมื่อวันจันทร์ไปหา อ.ชา มาเขานัดตรวจเลือด ก้อเริ่มเห็นโชกุนไอเยอะแล้ว 

ก้อบอกหมอให้ช่วยดูให้หน่อย  หมอบอกว่าก้อยังซนอยู่ไม่เป็นไรหรอก 

พอวันนี้ไข้ขึ้นไม่รู้จะเอาไปที่ไหนดี จะไปหายันฮีเหมือนเดิมก้อเหมือนเลี้ยงไข้ 

เพราะเดือนที่แล้วโชกุนไปหาหมอที่ยันฮีทั้งหมด 12 ครั้ง admit 3 ครั้ง 

พอมาวันนี้คิดไม่ออกเลยไม่รู้จะเอาไปที่ไหน เบอร์โทรสมาชิกที่ลมชักขวัญก้อไม่มี ไม่รู้จะปรึกษาใครดี 

พอดีนึกขึ้นได้ว่า ตอนเช้าวันนี้ตอนที่ป้อนข้าวโชกุนอยู่ที่โรงเรียน มีคุณแม่ท่านนึงเขาเห็นโชกุนกินยาเยอะแยะ 

เขาก้อถามว่าเป็นอะไร รักษาที่ไหน แล้วเขาก้อแนะนำว่าลูกเขาเป็นหวัดไปหาพญาไทยังงัยก้อไม่หาย 

คราวหลังพาไป ศิริราช ครั้งเดียวอยู่ 

ขวัญก้อเลยคิดไปคิดมาไป ศิริราช ดีกว่า ก้อเลยสุ่มไปเอา เอากะละมัง น้ำร้อน น้ำเย็น ขึ้นรถไปด้วย 

ไปเช็ดตัวลูกกันบนรถ 

แล้วก้อไปติดต่อทำบัตรใหม่ ขวัญจำได้ว่ามีสมาชิกหลายท่านที่หาคุณหมอลมชักที่ศิริราช แต่ไม่แน่ใจว่าใช่ชื่อ คุณหมอสรวิศ รึป่าว 

ไปทำบัตรตั้งแต่บ่าย 4 ได้ตรวจประมาณ 6 โมง 45 เจอกับคุณหมอสรวิศ วีรวรรณ 

ขากลับขึ้นรถมา ไอเป็นปืนกลเลยค่ะ ไม่มีหยุดหายใจเลยค่ะ 

ส่วนหมอพระมงกุฎ ขวัญก้อไม่เข้าใจทำไมเขาต้องให้เราไปหาหมอหลาย ๆ คน ทำไมเขาไม่ตรวจโรคอื่นด้วยเลยในเมื่ออาการเหล่านี้ก้อกระตุ้นให้ชักได้ 

 


เมื่อวันจันทร์เจาะเลือดวัดระดับยาได้  55.55   หมอสั่งปรับยาจาก  0.75  ml.  เช้าเย็น   เป็น  1  ml. เช้าเย็น ค่ะ



ส่วนด้านล่างนี่เป็นบทสนทนาระบายความอัดอั้นหน่อยค่ะ

NONG [16|มิ.ย. 12:32 AM]: คุณขวัญ วันที่ 21 ที่พระมงกุฏมีงานให้ความรู้เรื่องโรคลมชักไปไหม อ.โยธิน จัด สมาชิกเราไปกันหลายคนละ 
shogunshop [16|มิ.ย. 12:32 AM]: เดือนนี้รึค่ะ 
shogunshop [16|มิ.ย. 12:33 AM]: ไปแต่พ่อแม่รึค่ะ เอาลูกไปด้วยได้มั้ยค่ะ 
shogunshop [16|มิ.ย. 12:33 AM]: ขวัญจะไปไหนต้องเอาลูกไปด้วยค่ะ พี่น้อง ไม่มีใครเลี้ยงให้ 
shogunshop [16|มิ.ย. 12:34 AM]: วันนี้ก้อเพิ่งทะเลาะกับแม่สามีแล้วก้อพี่สามีค่ะ เรื่องโชกุนนี่แหละ 
shogunshop [16|มิ.ย. 12:34 AM]: ไม่อยากทะเลาะหรอกค่ะ ทำกับเราคนเดียวเราไม่ว่า แต่ทำกับโชกุนด้วยนี่ยอมไม่ได้จริง ๆ ค่ะ 
NONG [16|มิ.ย. 12:34 AM]: ได้มั้ง ไม่เห็นว่าห้ามเอาใครมานี่ ลองดูเลยค่ะ http://www.lomchakclub.com/v9/...3099#new 
shogunshop [16|มิ.ย. 12:36 AM]: แล้วลูกจะอยู่ให้รึค่ะเนี่ย ยิ่งซนอยู่ด้วย พอ ๆ กับน้องนิวเลยค่ะ ( เอ...ใช่น้องนิวรึป่าวนะ ที่ซน ๆ เนี่ย ) 
NONG [16|มิ.ย. 12:36 AM]: เฮ็อ อยู่ด้วยกันก็มีกระทบกันบ้าง พี่ไม่ชอบอยู่กับใคร ยิ่งพี่น้องเอาแค่พอไปมาหาสู่กันได้ ถ้าอยู่ด้วยกันกลัวมีเรื่อง 
NONG [16|มิ.ย. 12:36 AM]: อ่อ ค่ะ ใช่ค่ะ น้องนิวกับน้องกร ซนทั้งคู่ 
NONG [16|มิ.ย. 12:37 AM]: เห้นว่าหัวข้อน่าสนใจดี ก็เลยชวนกันไป 
shogunshop [16|มิ.ย. 12:37 AM]: อันนี้กระทบรุนแรงค่ะ โชกุนซนจะวิ่งออกจากบ้าน บอกดี ๆ จับดี ๆ ก้อได้ นี่เป็นย่าประสาอะไรเอาขาไปขัดขาหลานให้สะดุดล้มหน้ากระแทก 
NONG [16|มิ.ย. 12:38 AM]: เออ ทำได้เนอะ แล้วย่าว่าไงบ้าง 
shogunshop [16|มิ.ย. 12:38 AM]: ก้อทำเป็นไม่สนใจ ก้อเขาเป็นคนทำเองนี่ 
NONG [16|มิ.ย. 12:39 AM]: ประหลาดจัง 
shogunshop [16|มิ.ย. 12:39 AM]: แล้วเมื่อวานลูกน้องที่ร้านของสามีก้อมาบอกว่า ให้ขวัญดูหลังโชกุนด้วยว่าเป็นงัยบ้าง ขวัญก้อถามว่ามีอะไร ( ขวัญแค่นั่งกินข้าวแป๊บเดียว ไม่เกิน 5 นาทีด้วยซ้ำ ) 
shogunshop [16|มิ.ย. 12:40 AM]: ลูกน้องบอกว่า โชกุนไปหยิบของเล่นของน้องบ้านข้าง ๆ บอกว่าขอยืมเล่นหน่อย ย่าของโชกุนเองนี่แหละก้อไปแย่ง ยื้อกันอยู่ 
shogunshop [16|มิ.ย. 12:41 AM]: เด็กอ่ะเด็ก ก้อน่าจะรู้ว่าถ้าไปยื้อเด็กก้อออกแรงเต็มที่แบบไม่มีป้องกันตัวเองอยู่แล้ว นี่ยื้ออยู่ดี ๆ ย่าแกก้อตั้งใจปล่อยมือเฉย 
NONG [16|มิ.ย. 12:41 AM]: แย่จัง 
shogunshop [16|มิ.ย. 12:42 AM]: โชกุนกระเด็นถอยหลังไปกระแทกกับขอบเก้าอี้ไม้ ร้องไห้สนั่นเลย 
NONG [16|มิ.ย. 12:42 AM]: ไหงเป้นแบบนี้ 
shogunshop [16|มิ.ย. 12:42 AM]: ลูกน้องบอกว่า ปกติโชกุนอึดจะตาย แทบจะไม่เคยร้องไห้เลย คราวนี้ร้องสนั่นน่าจะเจ็บมาก เพราะเดินไม่ไหวบอกให้ลูกน้องอุ้มเลย 
NONG [16|มิ.ย. 12:42 AM]: อยู่ด้วยกันได้เหรอนี่ 
shogunshop [16|มิ.ย. 12:43 AM]: ขวัญก้อไม่เข้าใจเขา ทุกวันนี้นะพี่น้อง ขวัญอยากจะบ้าตาย 
shogunshop [16|มิ.ย. 12:43 AM]: ขวัญถึงบอกว่าขวัญอยู่บ้านนี้ไม่ได้งัย 
NONG [16|มิ.ย. 12:43 AM]: อืม 
shogunshop [16|มิ.ย. 12:44 AM]: ขนาดตอนเช้า ๆ ไปโรงเรียน ขวัญต้องตื่นตั้งแต่ตี 4 ครึ่งมาทำข้าวให้ลูก พอตอน 6 โมงครึ่งก้อจะฝากให้ 
NONG [16|มิ.ย. 12:44 AM]: แล้วที่เคยบอกจะย้ายออก 
shogunshop [16|มิ.ย. 12:45 AM]: ลูกน้องที่ร้านพาลงมาก่อน เพราะขวัญหยิบของทั้งข้าวทั้งน้ำทั้งยาทั้งกระเป๋านักเรียนกระติกน้ำ เช็คของไม่ให้ขาด 
shogunshop [16|มิ.ย. 12:45 AM]: ย่าแกก้อจะตะโกนมาเลย แม่มันไปไหน ให้มันเลี้ยงเองสิ เอาลงมาทำไม 
shogunshop [16|มิ.ย. 12:45 AM]: ฟังแล้วเซ็ง ทุกวันนี้ฝากใครไม่ได้ กลัวลูกเจ็บตัว 
shogunshop [16|มิ.ย. 12:45 AM]: ลูกก้อโตแล้วยังต้องเอาเข้าไปอาบน้ำด้วยกันเลยอ่ะ 
shogunshop [16|มิ.ย. 12:46 AM]: แล้วก้อบอกลูกทุกวันว่า มีแค่เราสองคนได้มั้ย โชกุนก้อไม่ยอม บอกแต่ว่าต้องมีปะป๊าไปด้วย แล้วก้อร้องไห้ 
shogunshop [16|มิ.ย. 12:47 AM]: บอกว่าถ้าไม่มีปะป๊า..โชกุนจะเสียใจ หม่ามี๊ไม่รักโชกุนรึ โชกุนเสียใจหม่ามี๊เห็นมั้ย 
NONG [16|มิ.ย. 12:47 AM]:   
NONG [16|มิ.ย. 12:47 AM]:   
shogunshop [16|มิ.ย. 12:47 AM]: ขวัญก้อไม่กล้าหักหาญน้ำใจลูกอ่ะ 
NONG [16|มิ.ย. 12:47 AM]: เดี๋ยวลูกจะแย่ก่อน 
shogunshop [16|มิ.ย. 12:48 AM]: ก้อกลัวอย่างนั้น ก้อเลยไม่รู้จะทำยังงัย ทุกวันนี้อยู่ที่นี่ เขาก้อเหมือนให้แค่ห้องนอนใช้ ห้องน้ำใช้ มีน้ำ มีไฟ ให้แค่นั้น อย่างอื่นจ่ายเองทุกอย่าง 
shogunshop [16|มิ.ย. 12:49 AM]: ค่าเทอมลูก ค่ากิน ค่าหมอ ค่าน้ำมัน ขวัญจ่ายเองหมด 
NONG [16|มิ.ย. 12:49 AM]: โทษทีคุณขวัญ ต้องไปแล้ว 
shogunshop [16|มิ.ย. 12:49 AM]: ได้เลยค่ะ พี่น้อง 
shogunshop [16|มิ.ย. 12:50 AM]: ราตรีสวัสดิ์นะค่ะ 
NONG [16|มิ.ย. 12:50 AM]: วันที่ 21 ถ้าไปได้ก็ไปเจอกัน ถ้าโชกุนอยู่ไม่ไหวก็กลับก่อนดีมั้ย

[Jen]

อ่านที่คุณขวัญระบายแล้วอึ้งเลยครับ ไม่รู้จะพูดยังไง ได้แต่ขอให้คุณขวัญเข้มแข็งนะครับ

[shogunshop]

ขอบคุณคุณเจนมากนะค่ะ   ยังงัยก้อจะพยายามสู้สู้ค่ะ เพื่อโชกุน


วันที่   21/6/54   กะว่าจะไปฟังสัมมนาที่ รพ.พระมงกุฎฯ ซะหน่อย

แต่เช้าวันนั้นโชกุนดูไม่ค่อยสดชื่นเท่าไหร่  ไม่รู้เป็นเพราะว่าตอนกลางคืนไอเยอะรึป่าว

แต่ก้อยังพาไปโรงเรียนเพราะเห็นยังเล่นเป็นปกติดี

แต่ประมาณบ่ายโมง ทางโรงเรียนโทรมาว่าน้องมีไข้ค่ะ วัดได้  37.6 องศา  กำลังเช็ดตัวอยู่

ขวัญรีบไปรับที่โรงเรียน  ไปถึงโรงเรียน  โชกุนริมฝีปากแดงแป๊ด  หน้าแดง  แก้มแดง  ตัวร้อน

วัดไข้ได้  38.6  องศา   นึกในใจเลยค่ะ  อย่าชักนะลูก  อย่าชักนะลูก


รีบขับรถพาไปโรงพยาบาล  ระหว่างทางให้ทางยาลดไข้ไทลินอล  5  ml. 

ไปถึงโรงพยาบาลรีบส่งให้พยาบาลเช็ดตัวลดไข้

พอเจอหมอ  หมอก้อให้ยาแก้ไอ  ยาละลายเสมหะ  ยาฆ่าเชื้อ

ไข้ลดลง  หมอให้กลับบ้าน


พอตกดึกประมาณ  23.45  น.  หายใจติดขัด กระสับกระส่าย  วัดไข้ได้  38.3  องศา

รีบปลุกโชกุนขึ้นมาเช็ดตัวลดไข้  พร้อมให้ทานยาซาร่าสำหรับเด็ก  5  ml.   เช็ดตัว  15  นาที  พัก

วัดไข้ยังไม่ลดแถมขึ้นเรื่อย ๆ  ก้อเช็ดตัวต่อ  จนตี  1  วัดไข้ได้  38.6  องศา

โชกุนเริ่มมีอาการตาค้าง คล้าย ๆ อาการตอนกำลังจะชัก  ก้อรีบเรียกให้รู้สึกตัว  นิ่งอยู่อีก 20 วิ  ก้อรู้สึกตัว

ไม่รู้ทำไงดี  ขวัญกลัวไข้ขึ้นต่อ เลยเอายาลดไข้สูงให้กินอีก  2  ml.  แล้วรีบซิ่งรถไปโรงพยาบาล

ไปถึงโรงพยาบาล  ตี 1 ครึ่ง   รอเจอหมอ แต่เจอหมอเวร....

หมอเอาแต่วนถามอยู่ได้ว่า  ยาที่ให้กินไปกี่ mg/ml  ค่ะ  ขวัญก้อบอกว่าไม่รู้ไม่ได้เอายาลดไข้มา

รีบออกมาเอามาแต่ยากันชัก  แต่ยาก้อได้จากโรงพยาบาลเมื่อตอนบ่าย  หมอเช็คดูสิ

หมอก้อวนถามอยู่ได้ว่ากี่ mg/ml  โอ้ย..ไข้ลูกฉันขึ้นอยู่ ให้พยาบาลเช็ดตัวลดไข้ก้อยังดี

ปล่อยให้วิ่งอยู่ได้   แถมหมอบอกว่า  มีไข้แต่ยังวิ่งได้  ไม่เป็นไรหรอก  เดี๋ยวจ่ายยาลดไข้ให้ใหม่จะได้รู้ว่ากี่  mg/ml

หมอบ้าไปแล้วมั่งเนี่ย

ขวัญเลยบอกว่าจะ  admit  ก้อยังลังเลอยู่ได้  บอกว่าไม่รู้แล้วจะ  admit 

กว่าจะได้ admit  ปาไปตี 3   และตั้งแต่ตี  5  ถึง  บ่ายโมงของอีกวันนึง

โชกุนไข้ขึ้นถึง  39.5  องศา   กินยาลดไข้ทุก  4  ชั่วโมง  ไข้ไม่ลง  ยาลดไข้สูงก้อแล้วไม่ลง

เช็ดตัวจนตัวจะเปื่อย   บ่ายโมงหมอสั่งเจาะเลือดและให้น้ำเกลือ  ให้ยาทางสายน้ำเกลือ

ไข้เริ่มลง   แต่กลับมาขึ้นอีกครั้งตอนค่ำ ๆ  วัดได้  38.9  องศา 

รุมเช็ดตัวยันมืด  ขวัญต้องตื่นมาวัดไข้ลูกทุก 1 ชั่วโมง   พอตีห้าโชกุนตื่นขึ้นมาปลุกขวัญ

แล้วบอกว่าหม่ามี๊ครับโชกุนหนาว หนาวมากเลย  หม่ามี๊ช่วยหน่อย   

โชกุนตัวสั่น ปากสั่น มือเท้าเย็น   ขวัญกอดลูกเอาไว้แล้วเรียกพยาบาลบอกว่าสงกะสัยไข้กำลังจะขึ้น

พยาบาลมาวัดไข้ได้  37.3  องศา  ไม่มีไข้นี่ค่ะ คุณแม่

ขวัญก้อยืนยันว่ายังงัยยังงัยไข้ต้องขึ้นแน่

หลังจากนั้นขวัญวัดทุกนาทีเลยค่ะ   ไม่เกิน  10  นาที ไข้ขึ้นไป  38.6  องศาแล้ว

เรียกพยาบาลตลอดที่วัดไข้ค่ะ  จนบอกว่ารีบเช็ดตัวเลยค่ะ เดี๋ยวขึ้นกว่านี้ 

พยาบาลเอายาลดไข้ให้กิน พร้อมเช็ดตัว

ไข้ขึ้นอย่างนั้นอยู่ยัง 8 โมงเช้า  ไข้ถึงลง

แล้วหลังจากนั้นก้อไม่มีไข้ค่ะ  แต่ยังมีไอมีเสมหะอยู่มาก


ตอนนี้ก้อยังอยุ่ที่โรงพยาบาลอยู่ค่ะ

[kesureepa]

  ยังไงก็เข้มแข็งนะคุณขวัญ อดทนเพื่อลูก เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ สู้เพื่อลูกของเราค่ะ  หลิงหลิงเองก็เพิ่งออกจากรพค่ะ

                                                                                                          แอน

                                                                                    แอนแม่หลิงหลิง

[แกมแม่เนย]

คุณขวัญ น้องโชกุนน่าจะติดเชื้อไวรัสป่าวคะ เพราะไข้มันจะขึ้นตลอดไม่ค่อยยอมลง กินเวลาเต็มๆ ก็ 7-10 วันค่ะถึงจะดีขึ้น ก็ต้องเช็ดตัว กินยาลดไข้ ยาฆ่าเชื้อไปเรื่อยๆ เพราะเนเน่เคยเป็นค่ะ

ตอนนี้สองสาวก็อ่วมเลย เป็นหวัดติดกันไปมางอมแงม จะหายก็ไม่หายซะที เหมือนจะดีขึ้นก็กลับมาเป็นใหม่ทั้งคู่ ร่วมสองอาทิตย์กว่าแล้วค่ะ เอาใจช่วยนะคะ

[shogunshop]

ขอบคุณมากนะค่ะ คุณแอน คุณแกม สำหรับกำลังใจล้นเหลือแบบนี้  ทุกวันนี้ก้อสู้เพื่อลูกอยู่ค่ะ 

ลูกเข้าโรงพยาบาล พ่อเขาแทบไม่มาแลเลย   นี่เมื่อตอนเย็นมา  มาถึงก้อมานอน

ขวัญก้อบอกว่า  ช่วยดูลูกหน่อยสิ  ( พอดีขวัญรับโทรศัพท์ลูกค้าที่โทรมาสั่งของค่ะ )

เขาก้อไม่สนใจเดินออกไปข้างนอกห้อง ไปนอนห้องคนไข้อื่นที่ว่างอยู่ไม่สนใจเลย 

พอกลับเข้ามาตอนทุ่มนึง มาถึงก้อมาเปิดประตูระเบียง  กับ  เปิดประตูห้อง  บอกว่าลมจะได้ไหลเวียน

แต่ตอนนั้นฝนทำท่าจะตก ลมที่พัดมาเป็นลมเย็น แถมเราอยู่ชั้นสูงด้วย  ลมไหลเวียนจริง ๆค่ะ

ข้าวของกระเด็นออกนอกห้องหมด   

โชกุนงี้นอนตัวเย็นเจี๊ยบ  ขวัญก้อบอกว่าอย่าเปิดแล้วเดินไปปิดประตูระเบียง  พี่แกก้อเปิดอีก

ไม่รู้สมองคิดอะไร  คิดถึงความเป็นพ่อบ้างรึป่าว  รึว่ามีความเป็นคนเหลืออยู่บ้างมั้ยเนี่ย

ถ้ามาแล้วแบบนี้  ไม่ต้องมาหรอก  กลับไปอยู่บ้านคุณเถอะ   

แค่เห็นหน้าก้อเบื่อแล้วอ่ะ



สรุปว่าน้องโชกุนติดเชื้อไวรัสจริง ๆค่ะ  มีไข้สูงไม่หยุดเลย  เช็ดตัวแล้วเช็ดตัวอีก  เอากันจนเปื่อยเลยค่ะ

นี่ลูกชายของน้องชายแฟนก้อยังมาเป็น โรคมือเท้าปาก อีก   แถมมาเล่นของเล่นของน้องโชกุนที่บ้าน

สงกะสัยถ้าได้ออกจากโรงพยาบาลต้องพาไปอยู่บ้านคุณตาก่อน  แล้วขวัญกลับมาทำความสะอาดของเล่นก่อน

ไม่งั้นเดี๋ยวเป็นอีก  ยุ่งแน่ ๆ 

[popja]

ได้รับยาฆ่าเชื้อไปแล้ว ตอนนี้ไข้ไม่มีแล้วใช่ไหมครับ
พยายามหาผ้ามาพาดที่หน้าอกน้องโชกุนน๊ะครับ
พาดตลอดเวลานอนเลย หน้าอกจะได้อุ่นๆครับ
น้องวินก็ติดเชื้อไวรัสเหมือนน้องโชกนเลย
ไข้ขึ้นอยู่ 5 วันครับ 38 39 ไม่ลงอย่างนี้เลยครับ
ได้ยาฆ่าเชื้อไปวันที่ 4 วันที่ 5 ไข้ถึงจะเริ่มลด

เรื่องที่บ้านน่าเห็นใจมากครับ
แต่ก็เป็นกำลังใจให้ครับ
อย่าท้อน๊ะครับ สู้ๆเพื่อน้องโชกุนครับ

[shogunshop]

หลังจากออกจากโรงพยาบาลคราวที่แล้ว  ขวัญพบทางสว่างแล้วค่ะ

ฮ่าฮ่าฮ่า..........ได้หมอถูกชะตาต้องใจแล้ว

รักษาโชกุนสองวันหายเลย   ไม่ไอ  ไม่มีน้ำมูก   ลาขาดกันเลยทีนี้


แต่ท้ายที่สุดเมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมาก้อเพิ่งเข้าโรงพยาบาลอีกครั้ง

แต่ครั้งนี้เป็น อาหารเป็นพิษค่ะ อาเจียนไม่หยุด จนต้องพาเข้าโรงพยาบาลค่ะ

แล้วก้อเลือกเข้าโรงพยาบาลที่หมอคนที่รักษาโชกุนหาย  ก้อคือ โรงพยาบาลวิภาวดีค่ะ

แหม..เข้าไปในสภาพแม่ใส่เสื้อยืดกางเกงขาสั้น  อุ้มลูกใส่ชุดอยู่บ้าน

เข้าไป admit  แบบเนี่ย

โรงพยาบาลตามเก็บเงินตั้งแต่ยังไม่เที่ยงของอีกวันเลยค่ะ  กลัวไม่มีตังค์จ่ายมั้ง

ส่วนหมอก้อวิเคราะห์ว่าน่าจะมาจาก อาหารของโรงเรียนค่ะ  เพราะอาหารเป็นพิษ

จะมีอาการใน  6  ชั่วโมง  และโชกุนกินข้าวที่ขวัญทำมื้อสุดท้ายตอน  7  โมงเช้า

แต่พอไปรับที่โรงเรียนบ่นปวดท้องตอน  4 โมงเย็น  พอ  5  โมงเย็นเริ่มอาเจียน


เฮ้อ....ตั้งแต่เปิดเทอมมา  นี่  admit  รอบที่  5  แล้วค่ะ 

แม่นี่เหนื่อยใจจัง 

[แกมแม่เนย]

ดีใจที่เจอหมอที่ถูกชะตากับน้องโชกุนค่ะคุณขวัญ จะได้มีหมอประจำตัวซะที เด็กเล็กไปโรงเรียนป่วยบ่อยมากจริงๆ น้องเนย น้องเนเน่ น้ำมูกไหลร่วมเดือนแล้ว ดีขึ้นแต่ก็ไม่หายขาดซะที เป็นเพราะแกมไม่ค่อยให้กินยาสม่ำเสมอช่วงหลังๆ ด้วยมั้งคะ ไม่อยากให้กินมากเพราะเค้าทานยากันมาเยอะแล้วเหมือนกัน .. ตอนนี้ยังกินยาแก้แพ้กันอยู่เลย