ไม่กล้าปรึกษาหรือคุยกับใครเลยเรื่องลูก ไม่อยากให้เขามองลูกเราว่าผิดปกติค่ะอย่างรักษาเขาให้ดีที่สุดก่อน รบกวนด้วยนะค่ะ
ขอตอบอันนี้ก่อน (ข้อมูลรักษาแถวอีสาน เดวพี่น้องคงมาค่ะ)
คือ เราต้องยอมรับค่ะ การแคร์สายตาชาวบ้านไม่ได้ทำให้ลูกเราดีขึ้นเลย มีแต่ทำร้ายจิตใจตัวเอง "และลูก" ค่ะ
ลูกต่ายเป็นเด็กพิเศษ แบบว่าพูดเต็มปากเต็มคำ จนเวอร์เกินก็ได้ จริงเขาแค่ pdd (ออทิสติกสเปครตรัม) พวก ไฮฟังชั่น ต่ายมักบอกคนอื่นว่า ออทิสติก เพื่อ "ต้องการข้อมูลที่มากขึ้นและเข้าใจได้ง่ายกว่า" และให้คนอื่นเห็นภาพชัดเจน(แม้จะภาพลบๆ
) pdd พบเห็นได้มากมายค่ะ ในอาชีพหมอบางคนเคยมีประวัติเป็นโรคนี้
การเป็นลมชักไม่ได้หนัก** เวลาต่ายพูดกับตัวเอง หรือ ปัจจุบันถ้ามีคนมาว่าต่ายก็โดนต่ายย้อนเหมือนกัน กลับทำให้เราอดทนและแข่งกับตัวเองมากขึ้น
ความเครียดเป็นสิ่งที่คุณแม่ควรจะจัดการให้เรียบร้อยก่อนฝึกพัฒนาการเด็กนะค่ะ(อย่าฝากความหวังทั้งหมดไว้สถานที่ฝึก เวลาของพัฒนาการส่วนใหญ่ คือผคป.กับลูกค่ะ) เราต้องพร้อมพอสมควรทั้งร่างกาย+จิตใจ ฯลฯ
ถ้าแม่ไม่พร้อมแล้วลูกจะก้าวไปข้างหน้าได้อย่างไร
การจ่ายยาคุมชักเป็นหน้าที่ของหมอ เรารายงาน และดูแลเรื่องสิ่งกระตุ้นชักไปด้วย
